2 Ocak 2015 Cuma

ALLAH'A DAİR ÇOK DA MUHAFAZAKAR OLMAYAN BİR SEVGİ

Ben aslında Allah için,
Pek ideal kul değilim.
Açıkçası cumaya bile,
Görev bilinciyle giderim.
Bayram namazını soğuk asfaltta kılanı,
Anlam veremeden izlerim.
Hacca gideceğime mesela,
Singapur'a gitmek isterim.
Oruç tuttuğum günler,
Aklımı kötü düşüncelerle beslerim.
Böyle karaktersiz, riyâkar,
Günaha batmış bir beşerim..
Ben yine de Allah'ın,
Bana sempatiyle baktığını düşünürüm.
Yani öyle olması gerektiğini..
Hemen her sofra kurulduğunda,
Önce bayat parça ekmekleri bitirme kaygımdan
Tazelere sıra gelmeden doyarım her zaman.
Bir dilenci kız çocuğuna mesela,
Çıkarıp beş kuruş para vermem.
Ama ilgilenirim onunla,
"Adın ne?" derim, "Sabâ" der.
"Sabâ ne güzel isim,
Sen çok güzel bir çocuksun" derim,
Gülümseyerek gider.
Ortalama bir dilenci kız çocuğu,
Kendisine para veren kimseye gülümsemez.
Sonra mesela en sevdiklerime,
En güzel sözlerimi söylerim
Bu onların hoşuna gider.
Sonra mesela en sevdiklerime,
En kötü sözlerimi söylerim
Bu bence Allah'ın hoşuna gider.
Duyarım bazen bana,
"Sen iyi bir dostsun" der.
"İyi bir sevgili miyim, bilemem" derim
Çünkü ben sevdikçe yitirir,
Sevildikçe kaybederim.
Ben Allah'ı bu yüzden,
Uzaktan, platonik severim.
Emrettiklerini yapmak,
Hiç içimden gelmez.
Ama eminim,
Kendisinden hoşlanan bir kulu da,
Cehenneminde yakmak istemez.
Ben Allah'ın Dünya'ya beni,
Boşuna göndermediği fikrindeyim.
Tıpkı diğer 7 milyar insan gibi.
Hepimiz bir işe yaramak için yaşıyoruz.
Kimimiz döner kesiyoruz,
Kimimiz o döneri sıcak bir öğle arası,
Bankacının tekine yetiştiriyoruz.
Kimimizin bolca jöle var kafasında,
36 adet kara sinek,
Kimimizin sümüklü suratında..
Ama hepimiz bir şekilde,
Dünya'nın çarkını döndürüyoruz.
Ben de bütün bu süreğenin içinde,
Israrla Allah'ın hoşuna gitmeye çalışıyorum.
Başıma gelen tüm talihsizlikleri,
İmtihan olarak yorumluyorum,
İşler kırk yılda bir yolunda gitmeye görsün,
"Aha" diyorum,
"O da bana karşı boş değil demek ki"
Bana göre Allah,
Çok da iyi bir yazar aynı zamanda.
Kitabını defalarca okudum,
Steinbeck'ten daha iyi mesela.
Dünya'nın en çok satan,
Ama en az okunan,
Ve en fazla duvarda asılı duran kitabı..
Abdestsiz elini süreni,
Yazarından önce, annesi çarpan.
Ben Allah için,
Pek ideal kul sayılmam.
Çünkü bundan çok emin olanlar
Benim için bunu söylüyorlar
"O en çok bizi seviyor, seni hiç sevmiyor"
Öyle midir bilmem ama Allah'ım.
Emin ol ben seni hiç aldatmadım.
Tıpkı sevgilime olduğu gibi.
Ama bilesin onlar seni her gün aldatıyor.
Hem de bunu senin yarattığın değerlerle,
Seninle buluştuktan hemen sonra yapıyor.
Bu çok acı olsa gerek.
İspiyonculuk günah ama Allah'ım,
Geçen bir tanesini namaz sonrası,
İhaleye fesat karıştırırken yakaladım.
Daha da dürüst olmak gerekirse Allah'a,
Dürüst olmanın pek de önemi yok.
İnsan yalancı her halükarda,
En günahsız geçineni de böyle,
En günahkârı da.
O yüzdendir ki ben Senden,
Ne dürüstlük, ne dindarlık,
Ne ahlak, ne haysiyet.
Yalnızca biraz daha sevgi istiyorum,
Çünkü ben ancak sevdikçe,
İyi bir insan oluyorum.

NAİM KAYA

EĞER

Eğer ben bunca yılın insanıysam,
Eğer şuncağızcık imanım varsa,
Eğer bir de çocukluğumda
Babamdan tespih çaldıysam
Ve eğer ki ömrümde en az bir kez,
Erzurum'u tanıdıysam,
Şunu bilir şunu söylerim:
O'nun gözlerini Tanrı,
Oltu taşından yapmış olmalı.

NAİM KAYA

O KÖTÜ ÇOCUKLARIN ŞİİRİ

öncelikle şunu bilmelisiniz ki
bizden kimseye zarar gelmez.
çünkü biz,
pazarda annesinin yanında
poşet taşıyan çocuklarız.
ve biz asla sosyete pazarı değiliz.
biz varoş pazarlarında,
kadınlar tarafından dağıtılmış
penyeci tezgahlarıyız.
biz altına 3 liraya şort alınan çocuğun,
yüzünde asılı kalan sümüklü tebessümleriz.
ezilmiş portakalların ağzından fırlamış püreyiz biz.
ve biz asfalta yapışmış domates çekirdekleriyiz.
Osman'ız, Recep'iz, Mahmut'uz,
Yusuf'uz, Hasan'ız, Emine'yiz, Hayriye'yiz
Aşık Veysel'iz biz,
sazız, sözüz, türküyüz,
ama sahil kenarında tıkırdayan
gitar teli değiliz.
Bir bmw olamayız kat'i surette,
biz Çetinkaya'nın önünden kalkan
son belediye otobüsüyüz.
bir sokak köpeğinin,
boynunun altında sallanan
sakat ön bacağıyız biz,
diğer bacağıyla kaşımaya çalıştığı pireli sırtıyız.
ancak, beyaz süs köpeklerinin
boynundaki kırmızı papyon tasma değiliz.
biz salonda şömine dibi değil, soba yanıyız.
sokakta paten değil, scooter değil,
9 numara parçalı Hakan Şükür,
10 numara çubuklu Elvir Boliç'iz.
bacaklarla gerilmiş lastikten
zıplatılan tekerlemeyiz.
öncelikle şunu bilmelisiniz ki,
bizden kimseye zarar gelmez,
biz kimseye zarar vermeyiz.

NAİM KAYA

TANRI'YLA

oturdum siz hepiniz uyuyorken
pencere kenarına
Tanrı'yla konuştum gece.
Tanrı Tanrı dedim,
"tek kelime uykum yok, neden?"
"başka bir şeyin mi var?" dedi
"peki madem Tanrı ..." dedim
"dur bir dakika" dedi
"benimle üçüncü teklik şahıs konuşma!"
"öyle de neden yarattın" dedim,
"üçüncü teklik şahısları?"
"Allah onların belasını versin" dedi
"ne düşünüyorsun Allah hakkında, Tanrı?" dedim,
"ben ateistim" dedi..
"peki ya gergedanlar?"
"dünyayı en gerçekçi onlar görür" dedi
"Tanrı kızmazsan bişe isteyeceğim?" dedim
"kızmak benim fıtratım,
affedici olan Allah'tır" dedi
"bana biraz daha gençlik verir misin?"
"faiziyle ödeyecek misin?" dedi
"faiz haram değil miydi Tanrı?" dedim
"farzla faizi karıştırma" dedi
"Tanrı mutsuzluk acıdan mı yaratıldı?" dedim
"Allah sevgiden olsun istedi" dedi
"peki insan sevgiyle mi ölür?" dedim
"ben bilmem, Tolstoy'a sor" dedi.
"Tanrı ahlak nedir?" dedim
"bir gün ölüp, her gün doğmandır" dedi
"peki ya her gün ölmek?"
"o Allah'ın meselesi" dedi
"Tanrı!" dedim "uyku?"
"seni seviyorum" dedi.
Tanrı ölmedi,
Nietzsche yalan söyledi.


NAİM KAYA

DÜNYA'NIN EN ZOR İŞİ

Ben bugünlerde,
Dünya'nın en zor işini yapıyorum.
İntihara meyilli bir insanı,
Ölümle tehdit etmiyorum.
Sonra dönüp bir diktatöryaya
Hürriyet çığlıkları atmıyorum.
Evet evet,
Bunların hiçbirini yapmıyorum.
Dünya'nın en zor işi diyorum
Dünya'nın en umutsuz işi..
Bugünlerde kendimi,
Işığı sönmüş bir çift gözün
İçinden görmek istiyorum.

NAİM KAYA

İŞİN İÇİNDEN ÇIKAMAYAN ADAM UYKUSUZLUĞU

En sevdiklerimize karşı içimizde beslediğimiz derin öfke,
En sevmediklerimize karşı yüzümüzdeki yapay gülümseme.
İkisi de aynı ölçüde yıpratır,
İkisi de aynı derecede acıtır,
İkisi de aynı pişmanlığı yaşatır.
Ya bir de,
İşin içinden çıkamayan adam uykusuzluğuyla,
Yatağa girdiği vakit insan artık,
Kızını o akşam gelin etmiş despot bir babanın,
Bir köşede gizli gizli döktüğü gözyaşlarıdır.


NAİM KAYA